22dakika.org

Dizinin sloganı: Açık fikirli olun, insanları olduğu gibi kabul edin

Laverne Cox ve özellikle son dönemde Caitlyn Jenner ile birlikte transeksüel topluluğun hayatlarının ve sorunlarının daha öne çıktığı bariz bir gerçek. Hatta bir süre önce Caitlyn Jenner başından geçenleri, yeni hayatını ve trans toplumunun yaşadıklarını işlediği ilk sezonu 8 bölüm süren I Am Cait isimli bir reality şovda da yer aldı.

İngilizler ise farklı bir açıdan yaklaşarak ama yine bu konunun üstüne giderek bir dizi hazırlayıp bir süre önce izleyici karşısına getirdiler: Boy Meets Girl. Eylül başı BBC Two’da başlayan dizi, İngiliz adeti gereği çok uzun değil, 6 bölümden oluşmakta. Üstelik mini dizi kendileri. Sitkom türünde olduğu için de bölümleri 30 dakikayı geçmiyor.

2013’te BBC “Trans Comedy Award” isimli trans bireyleri olumlu açıdan aktaran senaryolara yönelik bir yarışma düzenlemiş ve dizinin senaryosu o yarışmadan birincilikle ayrılmıştır.

Yapım transeksüel birini merkeze oturtan ilk BBC komedisi ve bir transeksüel oyuncunun başrol olduğu ilk komedi olma özelliğini de taşıyor. Yani evet, dizinin başrolündeki Judy karakterini canlandıran Rebecca Root da bir transeksüel. Hatta dizinin yapımcısı bu konuyla ilgili “Transeksüel bir aktris seçmemiz gerektiğini hep biliyorduk, rol için transeksüel olmayan birini seçmelere aldığımızı sanmıyorum. Doğru hissettirmedi.” açıklamasını yapmıştır.

Giriş kısmını atlattığımıza göre o zaman gelelim bakalım konusuna:

Benim hiç oğlum olmadı. Dünyaya biraz hatalı gelen bir kızım vardı.

Dizinin isminin çevirisini yaparsak “Oğlan Kızla Tanışır” şeklinde bir cümle çıkıyor. Dizinin ana konusu da bu esasında.  Judy, birkaç yıl önce cinsiyet değiştirip kadın olmuş bir transeksüel. Neredeyse 40 yaşına gelmiş; hafif çatlak annesi Peggy ve biraz tuhaf kız kardeşi Jackie ile yaşıyor. Leo da ailesiyle yaşayan, bir baltaya henüz tam olarak sap olamamış bir karakter. Judy’nin annesi Peggy siparişle yemek, pasta gibi şeyler yapan bir kadın. Leo’nun annesi Pam ise bir güzellik salonunda kuaförlük yapıyor.

Bir gün tabiri caizse kader ağlarını örüyor ve bu ikili tanışıyorlar. Leo başta Judy’nin bir transeksüel olduğunu anlamasa da öğrendikten sonra Judy’nin beklediğinin veya deneyimlerinin gösterdiğinin aksine kaçmıyor. Böylece ikili yavaştan bir ilişkiye adım atıyorlar. Ama… İşte hikaye esasında bundan sonrasında ve bu “ama”nın üstünde şekilleniyor; her şeyi de ‘İngilizlere özel’ komedi anlayışıyla anlatıyorlar.

Judy: Peggy, Jackie — Leo & Judy — Leo: Pam’in patronu Anji, Pam, Tony, James

İlk başta durum dışarıdan sadece Leo’nun kendisinden epey büyük bir kız arkadaşının olması gibi görünse de yavaş yavaş konuyu açıyorlar ve aileleri de katarak hem Judy, hem de Leo açısından işliyorlar. Leo sorun yapmayacağını düşünse de aslında üstesinden gelemeyeceği veya kaldıramayacağı bir işin içine mi girdi? Başta annesi olmak üzere ailesinin ve çevrenin tepkileri ne yönde olacak? Birkaç yıldır transeksüel olsa ve ailesinden kabul görse de Judy, ciddi bir ilişkiye ve topluma gerçek kimliğiyle dahil olmaya hazır mı? Bunlar ve bunun gibi çeşitli sorular ve konular dizide yavaş yavaş cevabını buluyor.

Boy Meets Girl mini dizi olduğundan normal bir sonu da var elbette. Dürüst olmak gerekirse konusundan ve içeriğinden dolayı değil, espri anlayışı bakımından herkeslik olmayabileceğini düşünüyorum. Mesela transeksüellik ve aile açısından Judy’nin annesi Peggy her ne kadar takdire şayan birisi olsa da espritüel bakımdan bana hitap ettiğini pek söleyemem. İzledikçe alıştığım doğrudur. Kimine göre de Leo’nun kardeşi James’in halleri veya konuşmaları bayat gelebilir.

Diğer yandansa az altta da görünen Leo’nun annesi Pam, karakteriyle, dobralığıyla ve yorumlarıyla bana göre dizinin asıl yıldızıydı. Judy ve Leo arasında yaşananlar, dizideki komedi soslu transeksüel dinamiği de gayet izlenirdi. Diziye biraz gittikçe alıştığım doğru ama başından memnun kalktığım da doğru. Özetle Boy Meets Girl tam bir İngiliz dizisi efendim.

Böyle yani. En azından ilk bölümün denenmesi bir doz açık fikirlilik eşliğinde tavsiye edilir. İyi seyirler…

Fragman