22dakika.org

Güzel bir noktadan giriş yapmışsınız. Benim için ise karakterlerin “iyi” ve “kötü” olmasından ziyade tutarlı olması önemli.
Örneğin, Dexter bence ne iyi, ne de kötü bir karakter. Arada bir tip. Ama adam başladığı gibi işte. Keza House da öyle çok belirgin olarak iyilik ya da kötülüğe dahil edemeyeceğimiz bir adam. Ama seveni bol değil mi? Ya da ne bileyim kötülerin tarafındayken bir süre sonra doğru yolu bulup çark eden (ya da iyiyken kötü tarafa geçen) karakterler de oluyor dizilerde. Onlara da lafım yok. Ama Heroes’daki bir öyle bir böyle, kendi ile çelişen karakterlerle diziyi bezeyince dediğiniz gibi güzelim dizi yalan oluyor.

Heroes’da bırakın 3. sezonu, 2. sezonda bile tutarlılık bulmakta zorlandığımı hatırlıyorum. 3. sezonda bu “istikrarsız karakter” mevzuu ayyuka çıktı gerçekten.

yorumun devamında 3. sezonu izlememiş olanlar için spoiler var

Sylar kötü adamdı, iyi adam oldu, sonra yine kötü adam oldu. Petrelli’ler desen dünyanın kah kurtarıcısı, kah batırıcısı… Hadi gücünü sevip bağlandığımız karakterlerin güçlerini kaybetmesi vs.yi anladım da bazı adamlara fasulyeden alakasız güç eklemek de neyin nesi? (Matt Parkman’ın Isaac Mendez’e bürünmesi gibi)
Ilk sezonu izlerken biri bana “3. sezonu bi tarafınla izleyeceksin” dese inanmazdım. Ama x-men vb. hikayelerinin hastası olan beni bile sıkıyor artık Heroes. Her yeni bölümde “bakalım bu hafta ne saçmalıklar yumurtlayacaklar” diyerek oturuyorum karşısına. “Düzelir” umudum her bölümde biraz daha azalıyor. [hüngür]