22dakika.org

S01E24 (Sezon Finali)

2. tur kuşağımda sırayı buna verdim. Bundan tam 11 sene önce 2-3 ay içinde izleyip bitirmiştim tüm diziyi. Uzun soluklu sitkomlar arasında Two and a Half Men’in ardından 2. sıraya konumlandırabileceğim bir dizidir aslen ama ben bu ilk sezondan umduğum tadı alamadım açıkçası. Çok sayıda bölüm bana hitap edemedi. Senaryo, espriler falan çoğu bölümde yeterli düzeyde değildi. ‘İlerleyen sezonlarda mı sarıp sarmaladım acaba ben bunu?’ diye düşünmedim değil hani.

İzlediğim dönemde izlediğim en eski tarihli yabancı diziydi. Haliyle ilk 2-3 sezonun kıyafet durumları biraz gözüme batmıştı diye hatırlıyorum o ilk izlediğim dönemde. Aradan geçen 11 senede 90’lardan, 80’lerden, hatta 70’lerden o kadar çok yabancı dizi izledim ki bu izleyişimde hiç ama hiç yadırgamadım kıyafetleri. Hatta 1996 öncesi dizilerle kıyasladığımda baya iyi durumda diyebilirim bu açıdan.

Döneyim tekrar sezona. Pilot bölümü zayıf buldum öncelikle. ‘Bu pilottan sonra iyi izlemeye devam etmişler. Hayret!’ bile dedim hatta 1994 NBC izleyicisi için. Neyse … Ross’un eski karısı ve onun lezbiyen aşkı hikayesi bana göre sezonu aşağıya çeken unsurların başında geliyordu. Jessica Hetch’i çok değil birkaç ay önce yine o dönemlerde çektiği The Single Guy dizisinde izleyip sevmiştim mesela ama burada tamamen onu kullanışlarından kaynaklı olarak çok itici geldi yani. Bir de Rachel faktörü vardı sezonu aşağıya çekenler arasında. Rachel’a sezon boyunca yazılan herhangi bir date hikayesi gram ilgimi çekemedi. Rachel demişken konudan tamamen bağımsız başka bir şeye daha değineyim. Jennifer Aniston’ı Ferris Bueller dizisi, Muddling Through pilotu, Quantum Leap konukluğu gibi Friends öncesi birkaç işinde daha izledim aslında yakın dönemde ama şimdi burada yeniden izlerken hala estetik ameliyat öncesi burun gerçeğinin ara ara beni dağıttığını söyleyebilirim. Saydığım dizilerde hiç umursamıyordum bu arada ama nedense bu dizide batıyor yani.

Sezon içinde en çok eğlendiğim birkaç anı sıralayayım aklımdayken. 3. bölümde Monica’nın grupça fazlaca sevilen date hikayesi ve Chandler’ın sigaraya dönme hikayesi epey eğlendirmişti. 5. bölümdeki Rachel ve Ross’un çamaşır odası sahneleri fena değildi. 6. bölümde Sofia Milos’un konukluğundan keyif aldım. 11. bölüme Morgan Fairchild’ın konukluğu damga vurdu. 13. bölümdeki ‘Çıplak görme’ düellosu sezonun en çok gülümseten anları arasındaydı. 16. bölümde o sıralarda Mad About You dizisinde başrol olan Helen Hunt’ın aşırı manasız bulduğum bir figüranlığı vardı. 16. bölümü benim açımdan akılda kılan şey ise elbette Jennifer Grant’ın varlığı oldu. Bu yakınlarda Movie Stars dizisinde izlemiştim kendisini ama buradaki halinin oradaki haliyle uzaktan yakından alakası yoktu. Chandler’ın içine düştüğü zor durumu az buçuk anlayabiliyorum yani. 17’ye sezonun en ünlü konuğu (0 zamanlar o kadar ünlü müydü emin değilim tabii.) George Clooney uğradı artı biri Noah Wyle ile birlikte. Bence çok gereksiz konukluklardı.

Bende karakter sevme sıralaması ‘Joey>Chandler>Monica>Rachel>Ross>Phoebe’ şeklindeydi bu 2. turdan önce. Bu ilk sezon için de çok bir farklılık yok aslında. Çok datlu gözüken Monica ile henüz tam açılma fırsatı yakalayamayan Chandler’ı kendi aralarında yer değiştirirdim sadece. Ross ve Phoebe’yi hala yorucu bulmaya devam ediyorum. Artı Phoebe’yi hala gereksiz ve antipatik bulmaya devam ediyorum.

S02E01

*Rachel’da santimetreler milimetreye inmiş durumdaydı bu bölüm maşallah.
*Monica için ne gerek vardı şimdi böyle bir saç değişimine? Ha bir dahaki bölüme biraz daha toparlarlar elbet bunu. Ki kısa saç da sadece Monica’ya yakışır zaten bu ekipte. Büyük bir sorun olmaz gibi.

S02E05

Brittney Powell konuktu ama minnacık bir sahneyle. Keşke daha fazla görebilseydik.

S02E12

Brooke Shields konuk olup epey bir renk kattı bölüme.

S03E06

‘Ucundan dönmek’ temalı bir ‘3 sene öncesi’ bölümü yapmışlar. Güzeldi.

Yeri gelmişken söyleyeyim; bu altılı için en iyi eşleşmeler Monica-Chandler, Joey-Rachel, Ross-Phoebe şeklinde kağıt üstünde bana göre. Bunlardan ikisi oluyordu ilerleyen süreçte ama biri hiç olmadı anımsadığım kadarıyla.

S03E09

Bu tarz bölümlerden sonra bu dizide en iyi yazılmış karakterin Monica olduğunu düşünmemek mümkün değil.

S03E10

Mae Whitman küçükken çirkin ve sevimsiz değilmiş. Ne olduysa sonradan olmuş.

S03E16

Hayal kırıklığını anlayabiliyorum ama suçlayıcı olmanı anlayamam. Teknik olarak adamı terk etmiştin. Üstüne de saniyesinde adamın en çok tehdit hissettiği kişiyi eve davet ettin. Olayın başlangıcında adamın yıldönümü sevincinin üzerine sifon çektiğini de eklediğimizde zincirleme bir şekilde ‘Si…r.’ çektin resmen adama. Yani bu zincirleme taarruzunun üstüne o işi yapmamış olsa garip olurdu. Kapiş?

S03E19

Dina Meyer bölüm konukları arasındaydı. 2 bölümü daha varmış.
Evet; dışı soğuk, içi sıcak. Sinir ediyor ama bonus olarak çekici de gelebiliyor. Anlaşılır bir yerdesin yani Joey.

S03E24

Robin Williams’a gereksiz bir konukluk ayarlamışlar. Seti ziyarete gelmiş de zorla kolundan tutup kameranın önüne atmışlar gibi hissedildi.

S05E17

Joey’nin karşı apartmanın penceresinde görüp bir türlü tanışamadığı sarışın güzel kadın hikayesini anımsıyordum. O hatuna bizim Winchester biraderlerin annesi Mary olarak tanıdığımız Samantha Smith’in hayat vewrmiş olduğundan bihaberdim ama. Güzel bir sürpriz oldu.

S06E07

Elle Macpherson geldi, hoş geldi.

S06E11

Elle Macpherson kalsaydı biraz daha ya!

S06E13-14

Reese Witherspoon’ın konukluğunu da aradan çıkarmış olduk bu 2 bölümde.

S06E18

Alexandra Holden tatlış bir giriş yaptı diziye. Aklımdan tamamen çıkmış bu arada bu karakter.

S06E21

Bruce Willis de teşrif etti bu bölüm Ross’un manitasının uyuz babası rolüyle.

S06E22

Elizabeth’in pantolonu değişik bir dizayn olmuş. Fermuar var ama üstte düğme yok. Garip, düşündürücü ama sevdim.

S08E09

Eş ziyareti epey verimli geçti. Dizinin en sevdiğim bölümlerinden biri oldu. Brad Pitt de dizinin en çok sevdiğim konuk oyuncularından biri oldu tabii. Karakterine Rachel nefreti konusunda geri adım attırmamış olmaları da hoşuma gitti. Eğlendim baya.

S08E12

*Joey-Rachel geçiş dönemi sürecine gelebildik nihayet.
*Krista Allen’ın minik bir konukluğu vardı bölümde. Gelmişken daha fazla gözükseydi keşke. Bu kadarı dişimin kavuğunu bile doldurmadı.
*Cole Sprouse’un bu dizideki sarışın halini gördükçe ne ara siyaha dönmüş bunun saçları diye düşünüyorum. Eğer siyaha boyatıyorsa çok saçma çünkü.

S08E24 (Sezon Finali)

Bir doğum sahnesinin seksi olmaması gerekiyor. Garipti. Baya garipti.

S09E04

Make It or Break It’ten Susan Ward çıktı bölümün içinden. O dizi dışında izlediğim dizilerde pek karşılaştığım biri değildir. İyi oldu bu yani.

S09E06

Dizinin şu ana kadarki en sıkıcı bölümüydü sanırım. Bir de anlamlandıramadığım bir şekilde 32 dakika uzunluğunda olunca bitmek bilmedi resmen. Atlaya atlaya geçtim bir noktadan sonra. Tam anlamıyla çöptü cidden.

S09E08

3 Nolu Green kız kardeş (Amy – Christina Applegate) de teşrif etti bu bölüm. Green kız kardeşlerin hepsi ukala, bencil, sorunlu tipler ama bu aralarında en beteriydi bence.

S09E10

Kolaj bölümleri sevmiyorum. ‘Canımız çalışmak istemedi ve böyle bir şey düşündük.’ diyerek seyirciye adeta küfreden bölümler bunlar. Sezonda 23-24 bölüm çekmek zorunda değilsin illa ki. 2 tane az bölüm çekiver ama bizi bu tarz bölümlere maruz bırakma. Bu bölümlerdeki eski sahneleri atlayıp geçmekten yoruluyorum resmen.
Bölümün tek pozitif yanı Selma Blair’ın minik konukluğu oldu.

S09E12

*Nefes israfısın cidden Phoebe. Benim gözümde o sıçanlara kadar gereksiz, sinir bozucu, rahatsız edicisin.
*Melissa George konuk oldu seksi dadı rolüyle. 1 bölüm daha ortalıkta olacakmış.

S09E20

Aisha Tyler’ı görmek güzeldi.
Ross gelene kadar kapılmış olacağı çok barizdi. Benzeri Rachel-Joey ekseninde de beklenilecek bir hamleydi ama bu ikiliyi shipleyemedim ben yine de tabii.

S09E23 (Sezon Finali)

2 taraflı bir mutlu sondu.

50 dakika uzunluğundaydı bu arada bölüm. Bu sezon baya aştı kendini dizi bölüm süreleri konusunda.

S10E17 (FİNAL)

O langırt masası sezonlardır orada değildi yalnız. Ördek-civciv tarih olalı da sezonlar olmuştu. Joey’ye nostaljik hikayeler yazmaya çalışmışlar kendilerince ama olmamış yani.

Kötü bir finaldi. Kötü de bir sezondu. İlk sezonu da geçerek dizinin en kötü sezonu olmayı başardı. 2-8 aralığındaki çok başarılı geçen 7 sezon için oldukça mutluyum tabii. 9. sezon da fena sayılmazdı aslında ama bir yandan da düşüş sürecinin başladığı hissediliyordu bazı bölümlerde. Tam vaktinde bitmiş dizi aslında ama Jennifer Aniston ve Lisa Kudrow’un diziden ayrıldığı ve yerlerine 2 yeni kadın başrol transfer edildiği bir senaryoda 2 sezon daha gidebilir miydi diye düşünmedim de değil. Hatta ekibin gücünü biraz daha azalatacak bile olsa Matthew Perry’nin gidişine de izin verilip Matt LeBlanc-David Schwimmer-Courteney Cox üçlüsüyle bile devam edilebilirmiş.

Courteney Cox’un hamileliğinin net bir şekilde belli olduğu bir bölümdü bu arada. Bu sezonun diğer sezonlardan daha az bölümlü olmasının bir sebebi de onun hamileliği mi acaba diye düşünmedim değil.

Durum böyleyken böyle. 2. turu da bitirmiş oldum yaklaşık 2 ay içinde böylece. Diziyle olan bağım 11 sene önceki ilk turumla aynı denebilir. Son halini yukarıda 7. sezon başlarında da belirttiğim üzere karakter sıralamam değişti bu 2. turda tabii. Bu değişimin baş mimarı elbette Ross karakteri. 11 sene önceki benin pek ısınamadığı bu karakter bu turumda özellikle 4-9 aralığındaki 6 sezonda inanılmaz verim verdi diziye. Joey’nin ardından en sevdiğim ve beni en çok eğlendiren karakter olmayı başardı.
Nihai sıralamamı tekrar edeyim: Joey>Ross>Monica>Chandler>Rachel>Phoebe