ABD’nin kablolu kanallarından USA Network, ekranı 2012 yazında yeni bir mini diziyle buluşturdu: Political Animals.

Sezonu 6 bölümden oluşan diziyi o sıralarda kendisini The CW/DC Comics girdabına henüz kaptırmamış Greg Berlanti hazırladı. Kadrosunda Sigourney Weaver, James Wolk, Sebastian Stan, Ellen Burstyn, Ciarán Hinds, Carla Gugino, Brittany Ishibashi, Adrian Pasdar, Dylan Baker, Roger Bart, Dan Futterman yer aldı.

Dizinin bölümlerinde Mädchen Amick, Vanessa Redgrave, Wes Chatham, Eric Mabius, Craig Ferguson gibi isimler de göründü.

Ödül sezonunda da kendisini konuşturan Political Animals, Ellen Burstyn‘e Mini Dizi/TV Filmi kategorisinin En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Emmy ödülü kazandırdı.

Dizi, Altın Küre-Emmy-Critics’ Choice üçlüsünde En İyi Mini Dizi/TV Filmi dalında adaylık kazanırken başrol oyuncusu Sigourney Weaver de benzer şekilde üçünde adaylık elde etti. O dönem henüz Marvel kariyerinin başında olan ve Gossip Girl’le de bilinen Sebastian Stan ise Critics’ Choice’taki adaylığıyla kariyerinin bugüne kadarki en ciddi ödül adaylığını aldı.

Konusu:

Political Animals, bir çeşit Hillary Clinton portresiyle izleyicinin karşısına çıkıyor.

Elaine Barrish (Sigourney Weaver), 90’lı yıllarda iki dönem başkanlık yapan Donald “Bud” Hammond’la (Ciarán Hinds) evli olduğu için “First Lady” olarak görev almıştır. Hatta kocası tüm evlilik dışı ilişkilerine ve skandallarına rağmen sevilen ve popüler bir başkan olmuştur.

Bud’ın görev süresi dolduktan sonra Elaine, Illinois eyaletinde vali seçimlerine girerek kazanmış ve ardından başkanlığa da aday olmuştur. Ancak Paul Garcetti’ye (Adrian Pasdar) parti içi seçimlerde kaybederek yarıştan çekilmiştir. Hatta aynı akşam kocasından boşanma kararı da almıştır.

Dizinin ilk bölümünü bunların üzerinden 2 sene kadar geçmişken açıyoruz. Paul Garcetti, genel seçimi de kazanıp başkan olmuştur ve Elaine onun kabinesinde Dışişleri Bakanı olarak görev almaktadır. Bu sırada hem görevinin zorluklarıyla uğraşmakta hem de ailesini bir arada tutmaya çabalamaktadır.Önemli Diğer Karakterler/Oyuncular:

** Susan Berg (Carla Gugino): Washington Globe’da çalışan, ön seçimler de dahil olmak üzere uzun süredir Elaine Barrish’i ve Hammond ailesini takip ederek onlarla ilgili haber yapan Pulitzer ödüllü bir muhabir. Doğru haberi önemseyen, işinde iyi, hırslı ve inatçı bir kadın. Editörü Alex’le (Dan Futterman) sevgili.

** Douglas Hammond (James Wolk): Elaine’in oğlu ve özel kalem müdürü. Seçim çalışmalarında olduğu gibi bakanlık görevinde de kendisinin en büyük desteği. Kız arkadaşı Anne’le (Brittany Ishibashi) nişanlanmak üzere. Kardeşi T.J.’e zaafı var.

** Thomas James “T.J.” Hammond (Sebastian Stan): Elaine’in diğer oğlu. Annesinin seçim kampanyası sırasında eşcinsel olduğu gerçeği ifşa olunca bütün çevresine plansız bir şekilde açılmak durumunda kalmış. Bu durumdan ve yıllardır aralıksız şekilde kamera önünde bir hayat sürmelerinden en çok etkilenen isim olan T.J.’in içki ve uyuşturucu problemi var.

** Margaret Barrish (Ellen Burstyn): Elaine’in annesi. Vakti zamanında Las Vegas’ta şov kızı olarak çalışmış ve kızını çoğunlukla kendisi büyütmüş. Aile bireylerinin yaptığı seçimleri sarkastik biçimde eleştirmekten geri durmasa da kızına gerektiğinde destek çıkan, eski damadından pek de hoşlanmayan bir kadın.

** Georgia Gibbons (Meghann Fahy): Susan’la birlikte çalışan genç bir blog yazarı. İşinde Susan gibi iyi ve tanınır olmak isteyen hırslı birisi.

>> Political Animals’ın hikayesi zaman zaman Elaine’in seçim çalışmalarını yürüttüğü döneme geri dönüş yaparak da ilerliyor. Hatta bazen farklı bir döneme dönüp o zamandan kalma bir olayı aktardıkları da oluyor.



ABD’de genel seçimler yaklaşırken buna yönelik çeşitli diziler ve filmler özellikle hazırlanır. Hatta Showtime kanalının yayınladığı The Comey Rule, 2020 seçimleri öncesi yayınlanan yapımlardan biri oldu. Bu dizi ise haliyle 2012’de Barack Obama’nın ikinci kez kazandığı seçimden önce ekrana geldi.

Political Animals’ı yayınlandığı dönemde izlemeye niyetlensem de fırsat bulamamıştım. Hatta 2016 civarındaki benzer furya nedeniyle yine niyetlendiğimi hatırlıyorum ama bu zamana kısmetmiş. İyi ki atlamayıp geç de olsa izlemişim.

The Hollywood Reporter’dan Tim Goodman, vakti zamanında diziyle ilgili “Political Animals’ın yapmaya çalıştığı şey The West Wing‘i alıp içine Dallas‘ı katmak. Eğer Dallas’ı sevmiyorsanız hayal kırıklığı olabilir,” demiş. Aynen katılıyorum, doğru bir yorum olmuş. Benim için sorun olmaması bir yana, tam da böyle bir şey istediğim için diziyi daha da beğenmiş olabilirim. Aile kısmını biraz daha öne çıkararak politikayı içinde yoğurdular. Susan karakteri gazeteciliğini de dahil ederek her alanda işe yaradı.

Political Animals’ın en iyi tarafının kadrosu olduğu düşünüyorum. Özellikle ana kadronun günümüzde de tanınır olan isimlerden oluşması, konuk oyuncuların bir kısmının da bir yerlerden tanıdık gelmesi işime yaradı. Hatta senaryosu onların gerisinde kaldığı için yer yer göze batabiliyor. Elaine, T.J., Douglas ve Susan dizideki ilgimi daha fazla çeken karakterlerden oldu. Bu nedenle 6 bölüm değil de daha uzun süren bir dizi olmasını, karakterleri daha derinlemesine tanımayı tercih ederdim açıkçası.

Dizi, finale geldiğinde hikayesini kendince toparlayıp bir kapanışa varıyor. Daha iddialı veya sert olmasını beklediğim oldu ama bu haliyle de sorun değil. Berlanti’nin elinden çıkan bir mini dizi olarak bakarsak başarılı bir yapım olduğunu düşünüyorum nihayetinde. Hatta bir nevi Ryan Murphy/Nip-Tuck dönemini aklıma getirdi bu açıdan. Politik drama olarak baktığımızda ise elbette (çok) daha başarılı olanları mevcut. Yukarıda da bahsettiğim gibi ciddiyet dozu daha düşük bir örnek olarak önümüzde. Ama güzel bir şekilde anacağımı da söyleyebilirim.

Politikal Animals, genel olarak böyle. İzlemeyi düşünenlere iyi seyirler.