Netflix’in yeni dizilerinden Special, 8 bölümlük sezonuyla 12 Nisan’da ekranlara gelen bir yapım oldu. Kısa dizi olarak tanımlanabilecek projenin bölümleri 12-17 dakika arasında sürüyor. Yani tamamı için ortalama bir film kadar desek de olur.

Special, Ryan O’Connell’ın 2015’te piyasaya çıkan kitabı “I’m Special: And Other Lies We Tell Ourselves”tan uyarlandı. Hatta O’Connell hem senaryoyu kaleme aldı ve hem de başrolü üstlendi. Anna Dokoza da bölümleri yönetti. İkinci sezonuyla ilgili henüz bir haber yok ama gelse de olur gelmese de şeklinde bir kapanışla ilk sezonunu tamamlıyor zaten.

Konusu:

Ryan Hayes, “beyin felci” olarak da bilinen bir sinir sistemi rahatsızlığı serebral palsiden muzdarip eşcinsel bir genç. Kendisine karşı aşırı korumacı annesi Karen’la (Jessica Hecht) yaşıyor ve onu orijinal içerik üretimi yapan medya şirketi Eggwoke’ta ücretsiz staja başlarken buluyoruz. Ryan artık izole hayatının dışına çıkarak kendi istediği gibi yaşamanın peşine düşüyor. Dizide ağırlıklı olarak Ryan’ın ve annesinin hayatında yaşananlar, Ryan’ın hayatını eline alma ve cinselliğini keşfetme çabaları veya iş ortamında olup bitenler anlatılıyor.

  • Kim Laghari (Punam Patel): Ryan’ın Eggwoke’taki iş arkadaşı. Pek fazla arkadaşı olmayan Ryan’ın en iyi arkadaşı haline gelen, eğlenceli ve dobra bir kadın. Ama Ryan, serebral palsiyi arkasında bırakmaya çalışırken herkes gibi Kim’i de atlıyor.
  • Olivia (Marla Mindelle): Ryan ve Kim’in patronu. Değer verdiği tek şey sitedeki yazıların tıklaması. İçerikleri çok tıklandığı için Kim’i pohpohlayan, Ryan’ı yeni içerikler için yönlendiren bir kadın.
  • Carey (Augustus Prew): Kim’in yakın arkadaşlarından birisi olarak ortama dahil olan ve Ryan’la da tanışan bir adam.
  • Phil (Patrick Fabian): Ryan’ın yeni işi ve hayat düzeni nedeniyle kendisini boşlukta hissetmeye başlayan Karen’ın tanıştığı yeni komşu.

Special‘a gördüğüm olumlu eleştiriler sonrası başlayıp bölümleri çifter çifter izleyerek bitirmiştim. Hatta bunun üstüne Netflix’teki bir diğer kısa dizi Bonding’e başlayıp bitirdim, o da tavsiyedir.

İzlemesi rahat bir dizi, bitirmesi zorlamıyor. Komedisi de yerinde, espri için kasmıyor ve eğlendirme yolunda. Devamı olacaksa itiraz etmem ama geleceğini zannetmiyorum, gerek var mı o da başka bir konu. Serebral palsi detayıyla hakim olduğum bir rahatsızlık değil, o nedenle haliyle dışarıdan bir bakış açısıyla izlemiş oldum.

Ryan’ın annesinden bağımsız hale gelerek dışa açılması, cinselliğini keşfetmesi ve hayatını kendi kontrolüne alma çabası iyiydi. Ama karakteri gereği verdiği bazı kararların, yer yer devreye giren bencilliğinin-inatçılığının bana biraz fazla veya gereksiz geldiği oldu. Kim ve Karen’ın ilgimi daha fazla çektiğini söyleyebilirim. Ryan kadar onun etrafındaki kişilerin bakış açısını da dahil etmelerini sevdim. Gerçi bu bakımdan annesinin kendisini geri plana atarak takındığı bazı tavırlar tartışılabilir elbette.

Special genel olarak böyle bir dizi. İyi seyirler.